Na weer om 6 uur wakker geworden te zijn (is toch het ritme), nog maar even omgedraaid in mijn bedje (of eigenlijk bed). Zoals verwacht is het ontbijt zeer uitgebreid en kies ik nog 1 keer voor een roti. Heel fout, maar wel lekker. Om 9 uur staat de taxi chauffeur keurig te wachten. Hij wil mij graag de gehele dag rondrijden om al het mooie van KL te laten zien, maar helaas moet ik weer naar huis. En vanmiddag ga ik bij het zwembad liggen om alvast wat tot rust te komen. Omdat het nu zondagmorgen is, rijden we in 15 minuten naar de grot toe. Er is al wel wat toerisme, maar de parkeerplaats is nog aardig leeg. En het is nog niet zo warm. Wat een mooi gezicht, de grotten van Batu. De grotten van Batu zijn een serie grotten, ongeveer 15 km ten noorden van Kuala Lumpur, in het district Gombak van Maleisië. De grootste grot, de Tempel- of Kathedraalgrot, is 400 meter lang en 100 meter hoog en bereikbaar via een hoge trap met 272 treden (oef, mijn arme kuiten). Onder aan de trap staat een groot beeld van de oorlogsgod Murugan. Murugan is een god uit de Hindoeïstische mythologie. Hij is de god van oorlog en overwinning en de patroonheilige van Tamil Nadu. Het is een heilige plaats. Veel mensen uit India komen hierheen om te bidden, omdat het de grootste tempel is van Maleisië. Ik sta een tijdje rond te kijken en zie dat er een kapper is waar mensen heen gaan om hun hoofd te scheren. Vervolgens wordt er een gele klei op gesmeerd. Blijkbaar hoort dit bij het bidden in de tempel.Na wat vriendelijke mensen gevraagd te hebben een foto van mij te maken, begin ik aan de 272 trappen. Onderweg kom ik zeer veel apen tegen, de java-apen. Volgens de taxi chauffeur zijn de apen heilig voor het geloof. Na het bidden wordt er fruit op de trappen neergelegd voor deze apen. Ze zijn dan ook helemaal niet schuw en lopen tussen de mensen door. In de grotten vindt een zeer grote bedrijvigheid plaats. Er zijn een aantal tempel plaatsen, waar monniken mensen zegenen. En een winkeltje om souvenirs te kopen. Een prachtige grot met veel licht inval. Heb geprobeerd wat foto’s te nemen, maar het komt niet helemaal tot zijn recht. Gelijk ook maar mij laten zegenen door een monnik na een kleine donatie. Armbandje om en een gele dahlia gekregen. Het heeft toch altijd wel wat.Weer rustig naar beneden lopend zie ik daar eindelijk kokosnoten. Op mijn laatste dag ga ik dan toch aan een kokosnoot lopen slurpen. Fantastisch. Uitkijkend over KL mijmer ik een beetje weg over mijn avontuur.De taxichauffeur zit keurig op mij te wachten en rond 11 uur ben ik weer terug in het hotel. Gauw naar het zwembad. In de zon is het echt te warm, dus schaduwplekje opgezocht en wat geslapen, boek gelezen etc. Al datgene wat je aan een zwembad doet. Heerlijke pindasoep gegeten in het restaurant met een Chardonnay (je moet jezelf toch verwennen als je alleen bent). Daarna rustig spulletjes ingepakt, afgerekend en met de shuttle naar het treinstation. 25 Minuten met de trein en nu is het 21 uur. Ingecheckt, weer mooie stempel er bij en wachten tot dat we kunnen boarden. Tijdens het schrijven van deze blog heb ik in de tussentijd een watermeloen sapje besteld. Wel zonder de grote hoeveelheden suiker, want ik ben geen orang-oetan.