Het is half 2. Wat hoor ik toch buiten. Johanna, Wanda en een Amerikaanse jongen zitten buiten op het terras naast mijn slaapkamer raam. Deze staat open omdat mijn airco het niet doet. In mijn ondergoed (oh help) toch maar even gevraagd of ze wat stiller willen zijn.Terug naar mijn kamer druk ik op de knop en voilá, er is weer elektriciteit. Snel airco aan, raam dicht en verder tukken. Vandaag is het zaterdag en Wilma wil graag wat van Taiping en omgeving zien. Ze is hier twee weken, waardoor dit weekend de enige mogelijkheid is om op pad te gaan. Zelf ben ik nog niet naar Bukit Larut geweest. Dit is een berg (of is het een heuvel???) van waaruit je over Taiping heen kijkt. De berg is 1250 meter boven zee spiegel en krijgt de meeste regen over zich heen in heel Taiping. Een mooie activiteit voor deze zaterdagochtend en gelukkig is Wilma het met mij eens. Zowel Ken als Yin waarschuwen ons dat het druk kan zijn door de vakantie. Dus om half 8 klaar voor onze wandeling naar Bukit Larut. Daar aangekomen valt de drukte heel erg mee. We vertrekken met 2 jeeps (in totaal 12 mensen) naar boven. De chauffeur maakt er een mooie achtbaan rit van. Zo, dit is stijl omhoog. Na een half uurtje komen we boven aan, we stappen uit en de jeeps rijden weg. Pardon, het blijkt dat ze over dik 2 uur weer terugkomen met nieuwe toeristen en wij kunnen dan weer opstappen voor de weg terug. Ok, dat gaan we dus niet doen. Ook niet omdat er niets open is boven. Ivm de ramadan (zucht, word er toch af en toe wel klein beetje moe van) is het café niet open. En dus is er verder ook niets te doen, behalve beetje naar het uitzicht staren. Dus wij, als twee fitte Hollandse meiden gaan naar beneden lopen. 9 Km op mijn All Stars met een klein flesje water. Moet toch lukken. Het is een prachtige tocht van 3 uur, maar als de jeep leeg terugkomt van boven 2 km voor de eindstreep, springen we er toch maar enthousiast in. Mijn kuiten staan op ontploffen. Hallo zeg, wat een stijle daling. In de tussentijd wel veel gesprekken met mensen die omhoog lopen. Diep respect. Nu blijkt dat deze mensen meestal omhoog lopen en met de jeep naar beneden gaan. Wat beter voor de knieën. Het feit dat Gaby in 5,5 uur de berg opgelopen is en vervolgens weer wandelend naar beneden is gegaan, dat ga ik nooit redden. Enige pluspunt is dat het niet warm is en dat de uitzichten prachtig zijn. Al lopend zien we de Dusky Leaf Monkey. Zulke schattige dieren. Op bepaald moment denk ik vogels te horen, heel veel vogels. Maar het blijkt de elektriciteitsdraden te zijn die zo veel lawaai maken. Een hele hoge fluittoon. Denk toch dat ik hier niet prettig loop in het donker, maar gelukkig hoeft dat ook niet.Nadat we uit de jeep gestapt zijn, moeten we nog een kleine 20 minuten naar huis lopen. Oef. Vlak bij de Bukit Larut komen we ook weer veel apen tegen. Dit keer de Southern Pig Tailed Macaque.Dit zijn wel eigenwijze apen, dat is goed te zien. En daar de bekende M.Wat is de McDonalds dan een genot. Kopje koffie, wat ijswater en een heerlijke Big Mac. Even geen rijst.Bij terugkomst mij net geïnstalleerd na een koude douche als Amy mij vraagt of ik mee ga naar Ipoh, de hoofdstad van Perak. Eén van de gasten heeft een auto en wil ons rondleiden in Ipoh. Ik was alleen zo blij dat ik eindelijk even kon zitten, dat ik bedankt heb. Maar Wilma wil wel heel graag mee. Binnen 5 minuten zitten ze in de auto en zwaai ik ze uit.Heerlijk weer klaar voor mijn zit middag op de veranda. Mariek, wij gaan straks naar de film. Ga je mee? Hé, daar zijn we helemaal voor in Paulien. Welke film? Het wordt de Transformers, je weet wel, de film waar de auto’s in robots veranderen en andersom. Ok, niet mijn eerste keuze, maar helemaal voor. Al leuk om een keer naar de bios te gaan in een ander land. Een moderne bioscoop, goed geluid, mooi scherm, airco. In de shopping mall.De popcorn is niet om eten. Alles is hier zo’n stuk zoeter, de popcorn lijkt wel karamel. Brrrr. Paulien en ik zo gelachen. Wat een hilarische film. Britse humor vermengt met Amerikaanse stoere gevechten. Sommige robots waren zo schattig, met een eigen karakter.Nog wat gegeten op de food market. Was nog even zoeken, want vanwege suikerfeest / einde ramadan is er weinig open. De vriend van Paulien heeft tijdens het eten nog wat meer uitleg gegeven over het moslim zijn. Het blijkt dat in Maleisië je volgens wet verplicht moslim moet zijn en aan de ramadan moet meedoen. Heb je Chinese of Indiase roots, dan heb je een keuze. Maar het is beter om je dan te bekeren tot moslim, want dan heb je veel meer rechten en veel meer mogelijkheden voor subsidie. Je krijgt ook meer geregeld als je bijvoorbeeld een bedrijf wil opstarten. Omdat de moslims op jonge leeftijd trouwen en veel kinderen krijgen, is het opleidingsniveau ook minder hoog. Ze hebben het geld niet om de kinderen een goede opleiding te geven. Maar grote gezinnen en vroeg trouwen hoort er bij, dus dan is er ook geen tijd om als ouders je opleiding af te ronden. En dan ben ik wel weer blij dat ik geboren ben in een land als Nederland.Nog wat New York cheesecake gegeten met Sogar (ben er eindelijk achter hoe de vriend van Paulien heet. Sugar, maar dan met een o) en Paulien. Tijd om naar huis te gaan. In de avond weer wat gebabbeld met jan en alleman. Morgen vroeg op. Dag naar strand met Wilma. Bus 7 uur scherp.