marieke-in-maleisie.reismee.nl

Dag 10: oef, even bijkomen in Taiping, Maleisië

Het regent, het regent. Helaas voor alle avontuurlijke jonge reizigers die speciaal een weekend over gekomen zijn om Taiping te zien. De drie Amerikaanse jongens zitten al de hele ochtend naar buiten te staren. Lang geleden dat het hier zo lang geregend heeft, volgens Ken. Maakt mij niet zoveel uit, want ik moet toch echt even bijkomen van gisteravond. Oef, het was heel gezellig, maar toch wel een kleine kater. Maar gelukkig regent het, want dan hoeven we ons ook niet schuldig te voelen dat we de dag aan het wegkijken zijn. In de tussentijd nemen we afscheid van Breeze. Zij gaat verder op haar zoektocht naar haar toekomst en heeft gekozen voor weer een aantal weken werkvakantie. Dit keer in een hostel in Kuala Lumpur volgens dezelfde constructie als hier. Schoonmaken voor kost en inwoning. Pas rond een uur of 1 stopt de regen. In de tussentijd ligt Mandy nog steeds in haar bed. Dus Gaby nodigt mij uit voor haar jaarlijkse fishburger bij de McDonalds. Wat een heerlijke lunch. En wat een heerlijke bak koffie, want dat is nog niet gelukt deze week. En die airco..... kortom, we hebben genoten. Terug gekomen ligt Mandy nog steeds in haar bed. Dus weer lekker rondgehangen bij de veranda en wat geklets.Hé, daar is Mandy. Vol energie en tijd voor onze massage. Ze is er helemaal klaar voor. Dus we vertrekken met ons drieën naar de salon. Au, ieks,oef, niet zo hard, halleluja, oketc etc. Bij Gaby loopt de mevrouw over haar rug heen, bij mij heeft de masseuse een kracht in de duim die ik niet eens met mijn hand kan veroorzaken. En Mandy loopt alleen maar te genieten. Na een uurtje even bijkomen: was toch eigenlijk wel weer fijn.In de tussentijd zijn er twee Duitse meisjes gearriveerd; of eigenlijk moet ik zeggen jonge dames. Johanna en Wanda, hartsvriendinnen sinds hun 5de jaar, nu 20 jaar. Voor het eerst in Maleisië op vakantie en voor het eerst zo ver van huis. Omdat we op punt staan om te eten, hebben we ze gelijk uitgenodigd om mee te gaan naar de foodmarket. Heerlijk gegeten tot dat Mandy van schrik wegspurt en niet meer terugkomt. Euuuuu, ok, later bleek een grote rat de voeten van Mandy wel aantrekkelijk te vinden. Schijnbaar lopen er veel ratten, maar dit is geen probleem voor de kwaliteit van het eten. Eten wordt ter plekke in de wok klaargemaakt op hoge temperaturen. Alleen EEN RAT bah.Dan is het tijd voor de nacht safari in de dierentuin van Taiping. Om 20 uur start de wandeling door het Lake Garden park. Nu opeens komt iedereen tevoorschijn. Hele gezinnen zijn in het park aan het eten en spelen. De ramadan dag is weer afgelopen, tijd voor eten en drinken. Vele hangjongeren op hun scooters, het favoriete vervoersmiddel hier. En dan lopen er vijf westerse vrouwen langs. Hi, where are you from etc; alsof ze nog nooit westerse vrouwen gezien hebben. Uiteindelijk aangekomen bij de dierentuin, moeten we ons door de mensenmassa heen werken om bij de kassa te komen; NOT. Zo druk dat we de treintjes voor het uitzoeken hebben. Donker (haha nachtsafari), weg kwijt in een toch wel groot park. Treintje in en we worden afgezet bij de uitgang. Ok, maar weer teruglopen. Al met al de moeite waard, want vele dieren zijn wakker. Aangekomen bij de kleine zwarte beer krijgen we het toch wel even benauwd. Ze staan zo dicht bij de reling kijkend of ze kunnen springen. Wel niet, wel niet. Ja, we gaan er voor, toch maar niet. We zitten al rond te kijken waar we eventueel heen zouden kunnen springen. Uiteindelijk weer op een andere trein gesprongen om ditmaal naar verwachting bij de uitgang terecht te komen. Is wat effectiever dan zelf rond te gaan lopen, zoekende naar de uitgang.Terug door hetzelfde park. Aantal hangjongeren nog weer wat toegenomen. Plotseling besluiten Johanna en Wanda om innig omarmt te lopen. Ik vraag nog of ze lesbisch zijn (ze stonden in de middag ook al gezamenlijk te douchen), maar het blijkt dat ze al bessies zijn sinds de kleuterschool. Bessies volgens Mandy betekent beste vriendinnen. Heb ze toch maar geadviseerd om zo niet in openbaar te lopen. Ken van het hotel vertelde mij net in de ochtend dat je bekeurd kan worden als je hand in hand loopt of elkaar zoent op straat. Twee vrouwen innig omarmt lijkt mij daarom niet zo’n goed idee. In de tussentijd is het 23 uur dat we weer terug zijn. De vier andere vrijwilligers zijn al geadviseerd: Wilma uit Nederland en een UK echtpaar Stephen en Lin met hun dochter Scarlett van 10 jaar. Zij gaan gelijk naar het orang-oetanproject. De twee Duitse meisjes gaan met mij en Gaby op cultuurweek.




Reacties

Reacties

Errol

Weer een mooi verhaal. Hier al dagen lekker warm en dus droog. Heb vandaag mijn nieuwe golfset opgehaald.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!